görgüsüz

adı üzerinde görgü kurallarını bilmeyen, bilse de uygulamayan varlık. (pek vikipedia'msı bir tanım olmayabilir ama önemli olan gerçeği yansıtmasıdır.) görgüsüzler sınıfına dâhil olan insanların hayat amaçlarından biri hava atmaktır. sahip oldukları para, ev, araba, takı, giysi, telefon, gözlük; bilumum ürünlerle diğerlerine üstünlük taslamak onların yaşam felsefesini teşkil etmektedir. her konuyu döndürüp dolaştırıp kendi 'lüküs' hayatlarına getirmeyi bilirler. ama görmemişin bir klavyesi olmuş, tutmuş enter tuşunu koparmış hesabı (bu sözün patenti bana aittir) sahip olduklarının değerini bilmezler. har vurup harman savurmak onların huyudur. ne de olsa para boldur canım, harcamayıp da ne yapacaktır? eğer biraz ultra paket görgüsüz ise en olmadık şeylere milyarlar baymayı kendine bir zevk telakki ederek sık sık telefon değiştirir, bir giydiğini bir daha giymez. fakirleri 'ıyyy ezik, apaçi, ameleee' diyerek hor görür, ama kendisinin çok elit, seçkin, prestijli bir insan olduğuna cân-ı gönülden inanır.
bir de dostoyevski'den, ne bileyim william shakespeare'den bir-iki cümle ezberlemeyi unutmazlar. sonuçta hem zengin hem kültürlü, entellektüel görünmeleri lâzımdır. sosyetiklerin soylarını devam ettirmeleri buna bağlıdır. (!) ama bazen istemeden de olsa görgüsüzlüklerine gölge düşürürler. mesela 'aaa ya sorma ben picasso'nun mona lisa tablosunu çok beğeniyorum, geçen gün de ** fiyata bi tablo aldıydım' zaten derken, mona lisa'nın Leonardo da Vinci'ye ait olduğu gerçeğini unutarak büyük bir gafa imza attığının farkında olmayabilirler.