velayet

ataerkil bir toplumda yaşadığımız için kadın evine sahip çıkıp, çocuk doğurup, yemek yapmak akşama kocasını karşılayıp hoş tutmaktan sorumlu iken erkek evinin ihtiyaçlarını karşılamak dışarıda çalışmak ve olabilecek her türlü kötü senaryo ile başa çıkmakla yükümlü. ancak bu döngüde bile çocukların yeme içme okuma barınma gibi temel ihtiyaçları dışında kalan sevgi, arkadaşlık, anlayış gibi öncelikli olarak anne babadan görüp gidermesi gerekli ihtiyaçları hiç karşılanmıyor. sağlık yönünden "bedenen ve ruhen tam bir iyilik" hali sağlanamıyor. birde üstüne anlaşamayan ve birbirine saygısız ebeveynler olunca iyice ortada kalıyorlar. ayrılıklarda ise karşılıklı bir kazanç kapısı ve tehdit unsuru olarak kullanılıyorlar. çocuk yetiştirmek kendi başına büyük bir sorumluluk gerektirirken bu gibi durumlarla sorumsuzca ve bencilce hareket eden insanlar kendi çocuklarını ortada bırakmaktan çekinmiyorlar. keşke yabancı ülkelerde olduğu gibi sosyal hizmetlerin daha büyük yaptırım gücü olsa ve sorumsuz davranan insanların elinden çocuklarını kurtarıp huzurlu bir ortam sağlayabilse.