aşk karın doyurmaz

hayatın en acı gerçeklerinden biri. daha birbirlerinin gerçek yüzünü görmemiş ve deli gibi sevdiğini zanneden insanlar tarafından görmezden gelinen bu gerçek; özellikle anne-babaların çok önem verdiği bir olgudur. kızının 'çulsuz' diye tabir edilen bir oğlana gönlünü kaptırdığını öğrenen ebeveynler ona aşkın karın doyurmayacağı gerçeğini anlatmaya çalışsalar da pek başarılı olamazlar. 'hıı şimdi birbirinizi seversiniz, açlık başınıza vurunca da birbirinizi kemirirsiniz' diyen ebeveynler, bir noktada haklıdır. zira her şeyin para olduğu bu devirde sadece aşk hiçbir şeye yaramayacaktır. kuru kuru aşk yenmez, yavan olursa tadı çıkmaz. onu para ile lezzetlendirmek gerekir. gönül ister ki lüks bir ev, pahalı hediyeler, sık sık gerçekleşen romantik akşam yemekleri falan olsun aama; en azından eli yüzü düzgün bir ev, temel ihtiyaçları sorunsuz karşılama, faturaların ödenmesi, insan içine çıkabilecek şekilde güzel giyinebilmek, 'ara sıra' tatile gitmek falan da yeterli olacaktır. kanımca standart bir aşk için asgari ücret kâfidir. yoksa sevgili çiftimizi ekonomik sebeplerden hâsıl olacak kavgalar beklemektedir. 'ne yanıyo boşuna o ışık? her gün çamaşır makinesi mi çalıştırılır elektrik dünyanın parası, daha geçen gün verdim ya 100 TL ne çabuk bitirdin?' Bu kadar da olmaz belki ama yine de parasal nedenlerden dolayı birtakım sıkıntılar yaşanacağı kesindir. hele o aşkın neticesinde bir veya birkaç çocuk da olduysa aşkın karın doyurmadığı gerçeğiyle daha sağlam yüzleşilecektir.

Tabiki doyurmaz. 2 fatura ard arda ödenemese evde aşk falan kalmaz kavga gürültü. Ne demiş büyüklerimiz aşsız aşk olmaz. Ebeveynlerin bu konuda gencleri ikna etmesi imkansiz. Belkide gençlerin biraz gözünü açması gerekiyor.