cenaze

kalabalığını kendisinin seçtiği bir an vardır insanın. hayatını ne kadar sevgi dolu, saygılı, yardım sever veya tam tersi şekilde yaşadığının da kanıtıdır bir bakıma. topladığı kalabalığın büyüklüğü ya da samimiyeti ile ölçülür bazen nasıl bir insan olduğu. en son sorulan soru nasıl bir birey olduğudur. insan olarak mı veya insan olmaya çalışarak mı geçirmiştir yaşamını. daha da önemlisi geride bıraktıkları onu nasıl hatırlayacaktır. kendini hatırlatmaya değecek izler bırakmış mıdır sevdikleri üzerinde ya da ismi tamamen silinecek midir dünyadan. çoğunlukla kuzgun ve kargaların mesken tuttuğu bir koruluğun içinde, hava 40 derecede olsa soğuk esen rüzgarlı bir günde sessizlik içinde çığlık atan insanların göz yaşlarıyla ıslanan ellerindeki mendilleri ve yüreklerinden gelen tüm sevgileriyle hoşçakal diyecekleri insanlar asıl huzuru bulanlardır .....