#kovulmak

yaptığınız işin finish olması durumudur. Bir insanın başına gelebilecek en trajik olaylardan biridir. bazı kişilerinin 'kovulmadım, istifamı bastım' şeklinde savunma yaparak üzerini kapatmaya çalıştığı bu durum; o işte mecburiyetten zorla çalışan kişileri etkilemez. 'sen kovmasan ben çıkacaktım zaten' diye düşünerek yollarına devam ederler. ama türkiye'nin %83'ünden fazlası (!) işten çıkınca ne kadar süreceği bellli olmayan bir buhran dönemine girer. önünde onu bekleyen uzun bir iş bulma faslı vardır; CV göndermeler, görüşmeler, 'biz sizi arayacağız' diyerek gönderilmeler, kariyer.net'de ilanıma kaç kişi bakmış diye kontrol etmeler, hatta bionluk'tan, armut'tan sadeceon'dan bile medet ummalar. eğer sizi işten ihraç ederlerken tazminat mazminat verdilerse yahut işsizlik maaşı alıyorsanız iç güveysinden hallice bir şekilde idare edebilirsiniz. ama dımdızlak ortada kaldıysanız işiniz yaş demektir. çoğu kişi işten çıkarılınca çalıştığı firmaya düşman kesilir. hatta bazıları karalama kampanyası başlatır. hayır yani; neden onca kişinin arasında siz? bunun onlara karşı bir cezası olmalıdır. (!) işten çıkarılmak bir dönüm noktasıdır aslında. yeni bir aşk, yeni bir iş demiştir sertap erener, ona kulak vermelidir. biri gider biri gelir diyerek yeni işlere yelken açmalıdır. zira hangi insan bir başladığı yerde ömrünün sonuna kadar çalışıyordur? miâdını dolduran ayrılır, geriye güzel iş anıları kalır. (tabii eminim öyle olur. yoksa suratsız patronun yaptıkları, iş yerinde sizi çekemeyenlerin fesatlıkları, mobbing faaliyetleri (!) falan da kalabilir.)