sonsuz sayfaları ile eski defterler

adı Eski defterler, kendisi bir külliyat gibi bu sözlüğün. hayatımı yazsam roman olur derler ya hani, işte eski defterler o sözün bir bakıma gerçeğe dönüştüğü yer. ben normalde çoğu zaman emojilerle cevap veren, 5-10 satır yazı görsem 'bu ne ya destan mı yazdın?' diyen bir insanım. fakat iş eski defterler'e gelince durum değişiyor. burada uzun başlıkları okumaktan sıkılmıyorum, tam aksine kısa kısa başlıklar görünce bazen sinir oluyorum. 😊
yani istiyorum ki herkes uzun uzun yazsın. çünkü eski defterler'de muhabbet hemen koyulaşıyor. hani yıllar boyu görmediğiniz eski bir dostunuzla bir araya gelirsiniz, konuşmaya doyamazsınız, ne anlatacağınızı şaşırırsınız ya. Eski defterler de bunun gibi. bazen hangi başlığa yazsam diye kararsız kalıyorsunuz. çünkü hepsi birbirinden kaliteli oluyor.
bazen eski defterler, birinin gelip 'bugün ders boş çocuklar, hoca gelmemiş' dediğini duyan sınıf gibi oluyor. cıvıl cıvıl, neşeli.

bazen de hiç beklemedikleri bir anda 'kaldırın kitapları, sözlü yapacağım' lafını duyan bir sınıfa dönüşüyor eski defterler. sessizleşiyor. ama bu hâli de güzel oluyor. çünkü o zaman eski başlıklarda gezintiye çıkıyorum ben mesela. bakıyorum ki yeni başlık pek yok, eskiden kim ne yazmış diye keşfe başlıyorum ve çok güzel şeylerle karşılaşıyorum. size de öneririm.

eski defterler okulundan mezun olmayalım!

madem konu okuldan, sınıftan açıldı. bunlar üzerinden gideyim duygularımı anlatmak için. eski defterler eğlenceli bir okul bana göre, tüm amacı dersi kaynatmak olan öğrenciler yok burada. herkes bir şeyler öğreniyor, birbirine öğretiyor. hani –deyim yerindeyse- eline, bileğinin içine yazdığı kopyayı arkadaşına gösteren kişiler gibi yardımlaşıyorlar burada. (!) hani çaktırmadan arkadaşının kağıdını dolduran, arkadaşının yüksek not almasını sağladığı halde kendisi düşük not alan o iyi kalpli örnek öğrenciler (!) gibi.

bu, işin esprisi ama gerçekten de burada belli bir kültür var. 2000'li yılların forum kültüründen yansımalar görüyorum ben burada, seviyeli bir ortam, herkes birbirine destek oluyor. aman birkaç tane daha fazla beğeni kasayım, yorum alayım diye saçma sapan paylaşımların yapıldığı sosyal medya platformlarıyla kıyaslanamaz bile eski defterler.

işte ben de diyorum ki bu okuldan mezun olmayalım. hep burada kalıp derse devam edelim. hem eğlenceli hem bilgilendirici dersleri bir arada bulmak kolay değil çünkü. mesela matematik çok sıkıcı ama bilgi verici, beden eğitimi eğlenceli ama bilgiden yoksun. :)

hani hababam sınıfı'nda diyor ya, “16 yıldır bu lisede okuyorum böyle bir makarna yemedim” diye. biz de yıllarca eski defterler'de okuyalım, '28 yıldır eski defterler'de okuyorum böyle bir entry görmedim vay anasını' diyelim mesela.
yazdığımız her başlık ders notlarımız olsun. ama kırtasiyeye gidip fotokopi çektirme derdi yok çünkü ne yazdıysak burada kalıyor, silinmiyor zaten. hem eski defterler'deki her şey kamu malı, herkes istediği gibi kopyalayıp paylaşıyor. telif hakkı edebiyatı yapılmıyor burada. çünkü burası bir sosyal içerik platformu. insanlar birileri okusun, paylaşsın diye yazıyor buraya, düşüncelerinden birilerini haberdar etmek için var oluyor burada.

eski defterler için şiir

en güzel edebî sanatlardan biridir şiir. eski defterler ise sözlük sanatını en güzel icrâ eden platform. ben de böyle bir platforma bir şiir yakışır diye düşünerek şöyle bir şey karaladım:

eski defterler bize, çok büyük bir okul,
gel buraya sen de yaz, gel yanımıza sokul,
kibirli değil kimse, herkes âciz bir kul,
buraya üye ol, sen de huzuru bul!