yorgun bir şiir semada süzülüyo,r
şairin elleri soğuktan büzüşüyor.
yorgunluk bedeni, yavaştan ele geçiriyor,
bu şair ölmüş mü sayılıyor.
bir deli hasreti, elinde kalem şiir yazıyor,
hasreti içini yakarken elleri ısınsın bekliyor.
bir ümit ile birazcık huzur istiyor,
bu satırlarla hayata veda mı ediyor.
yorgunluk geldi başa, buralardan göçmek gerek,
şair kalemi bıraktı, yolculuk başladı demek.
şiirler süzülürken mutluluk ile sema da,
şair neden otursun, kıytırık bir sehpada.
/ALTAY
hoş geldiniz, bilginizle fikirler ve eleştiriler getirdiniz.
eski defterler ile zamanda yolculuk açılıyor. dün, bugün, yarın ve sonsuza değin el değmemiş konularda deneyim ve düşüncelerinizi açıkça paylaşabildiğimiz kronolojik bilgilik, hayata dair ne varsa aklınızdakilere 7/24 tercüman olacak etik çerçevede bir topluluğuz.
üyemiz olarak, zaman makinesi eski defterler'e siz de özgürce yazılar yazmak ve yönetimine katılmak ister misiniz? iletişim: sozluk@eskidefterler.com / +908503022238