#özel günler

kadınların en nefret ettiği, bir dünya trip/kapris yapılmasına sebep olan, ama gerçekten de arkadaşlığa, dostluğa, aşka-evliliğe yakışmayan, duyarsızlık göstergesi kaba, ayıp bir davranış. tamam size gidip de ilk sinemaya gittiğiniz günü hatırlayın, ilk yemeğe çıktığınızda hesabın kaç TL geldiğini unutmayın diyen yok. (gerçi yüklü bir miktar geldi ve içinize oturduysa muhtemelen hemen hatırlayacaksınızdır.) ama insan o kadar şey yaşamışken bir doğum gününü, evlilik yıldönümünü vs. hatırlamıyorsa burada bir sıkıntı var demektir. bu arada ağız ucuyla kutlamak, çam sakızı çoban armağanı türünden de olsa bir şey almamak unutmakla eşdeğerdir. hele facebook'tan, whatsApp'dan doğum günü kutlayan arkadaşların samimiyetsizliği ayrı bir sorunsaldır. bir de siz o kadar hazırlık yaparsınız, hediye mediye alırsınız da o unutmuştur ya; işte o an; kendinizi yoğurtsuz Ispanak, ketçapsız patates, sucuksuz yumurta gibi yalnız, yapayalnız hissedersiniz. (!) bir de milli bayramlarımız falan vardır. dünya özürlüler günü
yaklaşmaktadır mesela, madenciler günü, kadın hakları günü. gerçekten anlamlı, mantıklı günlerde hadi bir-iki şey paylaşıp farkındalık görevinizi başarıyla yerine getirebilirsiniz ve toplumsal bilinç oluşturmanın verdiği gurur sayesinde huzurla evinize çekilebilirsiniz (!) ama sivrisinek günü, kediler günü, kaplumbağa günü de kutlanmaz ki be abi. hayır ne yapalım miyavlayalım mı? saatlerce kaplumbağa terbiyecisi tablosuna mu bakalım bön bön? nasıl bir etkinlik yapmamız lâzım gelir tam olarak? patlamış mısır gününü zevkle kutlayabiliriz ama. birileri 1 nisan'ı uluslararası işyerinde eğlenme günü olarak kutluyormuş. (!) yok daha neler mi dediniz? inanın, inanın!
not: dünya sözlük günü çıkarılsa geleneksel eskidefterler festivalleri düzenlenirdi.