kişisel psikoloji

kaçıp kurtulamadığım kısır bir döngü var, üstesinden gelebilecek miyim diye düşündüğümde her defasında beni alaşağı ettiği gerçeğini bir türlü hazmedemiyorum. sanırım insanın en aciz kaldığı durum bu olsa gerek. kendi psikolojinle baş edebilmek! ben beceremiyorum. hani bir arkadaşın bir durum yaşar ve bir akıl verilecekse o aklı en iyi sen verirsin ama konu kendi psikolojin olduğunda kısır döndü. sahiden nasıl düzelecek bu kafa? dinecek mi soruların şiddeti? hayır, hiç olmasın demiyorum, en azından bu kadar seri atışlara hazırlıklı değilim. sakince, usul usul geliversin belki baş ederim ama bu kadarına ben hiç hazırlıklı değilim.

Dünya Sağlık Örgütüne göre Sağlık; fiziksel, sosyal ve ruhsal yönden tam bir iyilik hali olarak tanımlanır. Buna göre bir insan, fiziksel ve sosyal anlamda ne kadar sağlıklı olduğunu düşünse de ruhen hastaysa eğer , aynı zamanda psikososyokulturel bir varlık olduğu için, fiziksel ve sosyal anlamda da olumsuz yönde etkilenmesi kaçınılmazdır.

İnsanoğlu, psikososyokulturel bir varlıktır. Çevresindeki sistemleri etkilediği gibi, bu sistemlerden etkilenir de. Ama olumsuz bir şekilde etkilenme boyutu daha yüksektir. Çünkü bütün bu sistemlerle tek başına başa çıkmak zorundadır. Bu da ancak sağlam bir psikolojiyle gerçekleşebilir.

Çok stresli olduğum moralimin bozuk olduğu yani psikolojimin alt üst olduğu zamanlarda kendime olan güvenimi serbest bırakmıyorum kendimi frenleye biliyorum çok nadirde olsa bazende frenler kopuyor o zaman işte kendi kendimden bile korkuyorum en çabuk kurtulma yöntemimde yalnız kalmak oluyor.

İnsan kendinin psikoloğu olmalı diye düşünüyorum çoğu zaman. Mesela kendi kendine tedavi etmeli zorda kaldığı düşünceleri. Ya yola devam edeceksin yada tamam bu kadar diyeceksin. Neye zarar verdiğini bilmeli insan karıncayı bile incitmezken kendini nasıl kırdığını yada nasıl üzdügünü.