#çocuk olmak

Anneannemin güzel kokan yemekleri, yaralı dizlerim, evin dibindeki köprü altından denize girmek elinde oyuncaklarınla. Dedem öldükten sonra hiç isteyerek gitmedim o köprü altına, deniz de olsa içimden gelmedi hiç. Hayat bu ya, şimdi hayatımın anlamı dediğim adamla da orda tanıştım. Bir erkek yüzünden küstüğüm köprüyle yine bir erkekle tanıştım. Tüm çocukluğuma selam olsun!

Çocuk olmak dünyanın en saf duygularından biri. Eğer çocuksanız dünyadaki birçok kötülüğü kıskançlığı ya da fesatlığı ya da için kötü insanları henüz tanımıyorsunuzdur. Çocukların belki de asla geri döndüremeyeceğin şey herhalde saf sevgi olacaktır ileriki yaşlarda.

• Türkiye'de çocuk işçi oranı 2017'de yüzde 20,3 iken 2018 yılında bu oran yüzde 21,1'e ulaşmıştı. Bu rakam sadece, 15-17 yaş arası çalışması kanunen “uygun” görülen çocukları kapsıyor.
• 15 yaş altında olan çocuk işçiler göz önünde bulundurulduğunda Türkiye'de var olan çocuk işçilerin sayısının 2 milyona ulaştığı tahmin ediliyor ve 2 milyonu aştığı düşünülen çocuk işçilerin yüzde 80'i kayıt dışı çalıştırılıyor.
• 2013 ile 2018'in ilk beş ayı arasında toplam 319 çocuk işçi iş cinayetlerinde can verdi. Bu çocuklardan 29'u mülteci-göçmen çocuklar. 2019 yılında ise, 29'u 14 yaş ve altı olmak üzere 67 çocuk iş cinayetlerine kurban gitti.
•Evlenme istatistiklerine göre; 16-17 yaş grubunda olan kız çocuklarının resmi evlenmelerinin toplam resmi evlenmeler içindeki oranı 2019 yılında yüzde 3,1 oldu.
• 2021 yılı itibariyle özellikle pandemi sırasında gelişen işsizlik ile yaklaşık 3 milyon çocuğun evine para girmiyor.
Bence herşeyden önce türkiye'de yaşayan çocuklar için bir tişört bastırıp kampanya yapılsın.
merak edenler için istatislik

dünyanın en güzel şeyi. o masumiyet, o saflık, o mutluluk, dert tasadan uzak olmak... hayatımda hiçbir şeyi çocuk olmak kadar özlemiyorum galiba.

öcülere inanacak, annesi onu dövdükten sonra bile yine annesine sarılacak kadar saf olmaktır. aydede ile arkadaşlık etmek, gargamel'den, cadılardan, devlerden korkmaktır. hayat fakültesinin hazırlık sınıfında okumaktır. en ufak şeylere bile kızıp küsmek ve oynamaktan vazgeçmek, ama bir taraftan da dünyayı kurtarmayı, uzaklara uçmayı, kötülerle savaşmayı hayal etmek, kendi dünyasında en cesur insan olmaktır. tabii çocuk olmak her yaş grubu, dahadoğrusu her bir çocuk için farklı anlamlar ifade eder. esirgeme yurtlarında, yetimhanelerde büyüyen kişiler için çocuk olmak aile özlemini en derin şekilde hissetmektir. onlar için çocukluk, hiçbir zaman tadına varılarak yaşanamamış ızdıraplı bir zaman dilimidir. lüks evlerde, bakıcıların elinde büyüyen çocuklar için çocuk olmak her istediğinin alınması, her dediğine tamam denilerek alabildiğine şımartılmaktır. böylece egoist bir insan olmanın temelidir. köyde yaşayan, her gün okula gitmek için kilometrelerce yol yürümek zorunda kalan veya ya maddi imkânsızlıklar ya da bağnaz bir aile yüzünden hiç okula gidemeyen çocuklar için ise bu süreç, her zaman hevesinin kursağında kaldığı, her şeyi içine attığın, ama buna rağmen umudunu kaybetmediğin, hayallerine sarıldığın, büyümek için bitmesini dört gözle beklediğin bir dönemdir.

edit: 18 yaşının altındaki herkese kanunlar tarafından 'çocukk' sıfatı verilmiş olsa da ergenlik çağına gelip -kusura bakmasınlar ama- kazık kadar olan kişileri de çocuk olarak görmek yanlıştır. 18 yaşın altında diye çocuk gibi muâmele görsün, her yaptığına göz yumulsun; böyle bir memleket yoktur.

tüm çocukların, çocukluklarını yaşayabilmeleri, gerçekten çocuk olabilmeleri dileğiyle.