işten kovulmak

bulunmazzz
yaptığınız işin finish olması durumudur. Bir insanın başına gelebilecek en trajik olaylardan biridir. bazı kişilerinin 'kovulmadım, istifamı bastım' şeklinde savunma yaparak üzerini kapatmaya çalıştığı bu durum; o işte mecburiyetten zorla çalışan kişileri etkilemez. 'sen kovmasan ben çıkacaktım zaten' diye düşünerek yollarına devam ederler. ama türkiye'nin %83'ünden fazlası (!) işten çıkınca ne kadar süreceği bellli olmayan bir buhran dönemine girer. önünde onu bekleyen uzun bir iş bulma faslı vardır; CV göndermeler, görüşmeler, 'biz sizi arayacağız' diyerek gönderilmeler, kariyer.net'de ilanıma kaç kişi bakmış diye kontrol etmeler, hatta bionluk'tan, armut'tan sadeceon'dan bile medet ummalar. eğer sizi işten ihraç ederlerken tazminat mazminat verdilerse yahut işsizlik maaşı alıyorsanız iç güveysinden hallice bir şekilde idare edebilirsiniz. ama dımdızlak ortada kaldıysanız işiniz yaş demektir. çoğu kişi işten çıkarılınca çalıştığı firmaya düşman kesilir. hatta bazıları karalama kampanyası başlatır. hayır yani; neden onca kişinin arasında siz? bunun onlara karşı bir cezası olmalıdır. (!) işten çıkarılmak bir dönüm noktasıdır aslında. yeni bir aşk, yeni bir iş demiştir sertap erener, ona kulak vermelidir. biri gider biri gelir diyerek yeni işlere yelken açmalıdır. zira hangi insan bir başladığı yerde ömrünün sonuna kadar çalışıyordur? miâdını dolduran ayrılır, geriye güzel iş anıları kalır. (tabii eminim öyle olur. yoksa suratsız patronun yaptıkları, iş yerinde sizi çekemeyenlerin fesatlıkları, mobbing faaliyetleri (!) falan da kalabilir.)

psikopat baba

danisman
Dün Gaziantep'te yaşayan bir ailenin hazin hikayesine şahit olduk yine ne yazık ki. Daha üç aylık bebegini hunharca döven zalim baba ki baba demeye dilim varmıyor. Uyguladığı şiddet yüzünden yogunbakima kaldırıldı 3 aylık bebek. Baba diyorum zanlıya ne yazık ki baba biyolojik olarak. Ve herkes bu şekilde baba olabiliyor. Ama babalık yapabiliyorlar mi örneğimizdeki acı haberi siz degerlendirin. Yorum artık sizin. Evet biyolojik olarak dediğim gibi, herkes baba olabilir. Ama babalik görevi de en az annelik görevi kadar önemli. Bunu beceremeyen Sozde ebeveynlerin çocukları da en az onlar kadar tehlikeli olup birer canlı bomba olabiliyorlar sosyal hayatta ne yazık ki. Sırf böyle canlı bombalar yaratmamak için ebeveynler tarafından sıcak ve güvenli bir ortamın oluşturulmasi gerekiyor çocukları için. Bunun yolu da tabii ki şiddetsiz bir ortamdan yani çocuğun, fiziksel,cinsel,ekonomik ve psikolojik ki psikolojik şiddet en kotu olanidir, bu siddetlerin herhangi birine maruz bırakmamaktan geçiyor. Umarım hepimiz payımıza düşeni alabiliriz.

23 nisan

nobita
Yarın 23 Nisan ulusal egemenlik ve çocuk bayramı. Yarını coşkuyla kutlamak bence çok mühim. Birincisi milli bayramımız ikincisi ise çocuklarımızın gerçekten coşku ve neşeye ihtiyacı var. Hatırlıyorum da eskiden ne güzelmiş. Bazen hazırlık yapmak zor gelsede her zaman keyifli bir bayramdı.

hoş geldiniz, bilginizle fikirler ve eleştiriler getirdiniz.


eski defterler ile zamanda yolculuk açılıyor. dün, bugün, yarın ve sonsuza değin el değmemiş konularda deneyim ve düşüncelerinizi açıkça paylaşabildiğimiz kronolojik bilgilik, hayata dair ne varsa aklınızdakilere 7/24 tercüman olacak etik çerçevede bir topluluğuz.
üyemiz olarak, zaman makinesi eski defterler'e siz de özgürce yazılar yazmak ve yönetimine katılmak ister misiniz? iletişim: sozluk@eskidefterler.com / +908503022238

hemen yazar olun